Vervolg op...

Zoals beloofd een vervolg op de laatste post. Goed nieuws, Michiel hennevelt heeft zijn project af kunnen ronden. Ik was er ook erg blij mee ik had hem namelijk aangespoord om door te gaan met deze route. Gisteren was de laatste dag dat hij hem zou kunnen klimmen omdat we vandaag michiel nieuwenhuijsen, Daan en Bob op gaan halen van het vliegveld waarna we 3 dagen gaan klimmen in St. Linya.
Het was mooi om te zien dat michiel door verschillende fases ging binnen zijn project. In het begin heeft hij alle passen gemaakt, waarna het gevoel ontstond dat het mogelijk was. We hebben daarna besloten dat het verstandig was om eerst het einde te gaan klimmen zodat er dat goed ingesleten zit. Later zouden we dan het begin eraan plakken. De route wordt gekenmerkt door een hard begin op vingergaten waarna een rust komt en er nog een 7b+/7c einde erachteraan komt.
Na 2 dagen wist Michiel het einde makkelijk te klimmen, dit zag er ook erg strak en gecontroleerd uit. Daarna is hij pogingen gaan doen met het begin eraan. We hebben steeds weer opnieuw gekeken of we een makkelijkere methode konden vinden voor bepaalde passages. De vierde dag dat hij erin ging werken wilde hij opgeven en gaf aan dat het ´m niet ging worden. Hij viel er al 3 keer op de laatste moeilijke pas uit en had niet het gevoel dat het ging lukken. Ik heb hem overgehaald om toch door te zetten omdat hij er erg dicht bij was. Na een dag makkelijke routes te hebben geklommen en een goede nachtrust stond hij weer onder de wand. Na enkele pogingen die gestand waren in het begin van de route gaf hij aan dat hij zich minder fit voelde dan enkele dagen terug. In zijn klimmen kon in zien dat hij een beetje zenuwachtig was en niet lekker ontspannen klom. Na een peptalk waarin ik uitlegde dat het normaal was dat je zenuwachtig bent voor een route en dat het belangrijk is dat je probeert te ontspannen heeft hij zelf nog even onder de rots gezeten, nagedacht en toen de route soepeltjes uitgeklommen. Ik was ook erg blij met de prestatie van michiel omdat hij er toch veel dagen in had gestoken en ik er van overtuigd was dat hij de route kon klimmen

Ik heb zelf die dag nog een 8a+ uitgewerkt in de kou. Het uitwerken heeft erg lang geduurd vanwege de koud en omdat ik het een complexe route vind. Uiteindelijk vond ik het echt een supervette route. Mijn eerste poging stande meteen aan het begin omdat ik een tree kwijt was. De derde poging was meteen raak. Alles viel perfect op zijn plek, de boulder aan het begin en het doorklimmen aan het einde. Op de rust halverwege voelde ik wel dat ik best verzuurd was van het begin. Ik had zo hard in de grepen geknepen en wilde ook echt niet loslaten. Op de rust voelde ik wel dat ik verzuurd was maar daarnaast had ik ook het gevoel dat ik nog wel 15 meter kon doorklimmen. Ik was uiteindelijk erg tevreden met de snelle beklimming van deze route.

Nu gaan we op weg naar st linya. Hopelijk is het daar een beetje droog. Ik heb daar nog verschillende projecten van afgelopen jaren. Ik weet alleen nog niet of ik fit genoeg ben.


tot snel. . . .