Pfalz

Eerst hier nog even een filmpje van bleau begin april



Na dat weekend ben ik met Mike een weekend naar de Pfalz geweest. In eerste instantie niet om alleen te gaan klimmen maar ook ter voorbereiding voor onze trip naar IJsland. De planning is om daar een survival te gaan doen, een 80 km hike en proberen wat te boulderen/klimmen en boulders te openen. Met name voor de hike wilde we nog even kijken en oefenen met alle spullen die we mee gaan nemen. De hike die we gaan doen is 80 km lang en is geopend vanaf eind juni. Wij hebben de planning om de tocht half mei te gaan doen en gezien de condities kan dat nog best een uitdaging worden.

De pfalz is een ideale omgeving om lekker te wandelen, veel uitgestrekte bos, heuvelachtig en lekker afgelegen. Leuk is natuurlijk dat je er ook kan klimmen. Aangezien Mike al enige tijd niet meer had geklommen zijn we rustig aan begonnen op een gebiedje met veel makkelijke routes. Omdat het redelijk koud was begon ik al snel aan een route te denken die ik enkele jaren geleden met Roman eens had geprobeerd. Deze route staat al heel lang op mijn lijstje om te klimmen en voor zover ik me nog kon herinneren was dit ook een van de mooiste lijnen die ik geprobeerd had in deze graad.

Na Mike te hebben overgehaald zijn we naar Kippkopffelsen gegaan om daar Teufelskralle (9+) te proberen. Deze route kun je eigenlijk alleen maar doen als de temperatuur niet te hoog is. Die dag was het wel zonnig maar er stond ook redelijk wat wind. Na uitwerken kon in de route snel klimmen. Ik had mijn camera niet bij maar met mijn trui als statief heb ik toch nog een filmpje van redelijke kwaliteit kunnen maken met mijn Iphone.




Precies dit weekend hadden ze voor bleau en voor de Pfalz op zondag klote weer voorspeld, toen wij zondag opstonden waren we dan ook verbaasd dat het prima weer was. Ik heb die dag nog een 8b geprobeerd waar ik niets van begreep en verder hebben we nog 15 km gewandeld met volle bepakking. Aangezien het prima weer was en zelfs zonnig stonden veel mensen toch raar te kijken toen wij in full Gore-Tex outfit langs gelopen kwamen.





Afgelopen weekend was het een extra lang weekend ivm koninginnendag. De planning was eigenlijk om naar bleau te gaan. Ik ben op dit moment erg fit om te boulderen maar gewoon niet om routes te klimmen. Gezien de slechte voorspellingen zijn we toch gaan kijken naar een andere bestemming. Uiteindelijk konden we kiezen tussen de Frankenjura en de Pfalz. Uiteindelijk is het opnieuw de Pfalz geworden gezien het feit dat dit een stuk korter bij huis is.

Ik was dit weekend met Frank, Jitske en Vivienne weg. Ik wist al voordat we weg gingen dat dit een uitdaging ging worden omdat ik waarschijnlijk alles voor zou moeten gaan klimmen. Daarnaast was het voor frank en jitske de eerste keer buiten klimmen. Een hoop gedoe maar uiteindelijk toch de moeite waard omdat we dan in ieders geval nog lekker 3 dagen buiten konden klimmen. We hebben 3 dagen schitterend weer gehad met op de eerste dag 28 graden. Wel wat warm maar door de stevige wind was het toch goed vol te houden. Daarnaast was het ook wel weer eens lekker om wat zon te hebben na alle regen van de afgelopen maanden.

De eerste dag zijn we eerst naar een gebiedje gegaan met veel makkelijke routes. Omdat de makkelijke routes hier slecht afgezekerd zijn en je zelf zekeringen moet leggen vind ik het toch altijd wel leuk om dit soort routes te klimmen. Daarnaast blijft het klimmen op zandsteen toch altijd wel erg fraai. Na het eerste gebiedje zijn we naar Fladensteine gegaan, een klassiek gebied met veel oude en lange routes. Bij dit gebied zat nog een 9+ die ik graag wilde proberen en daarnaast zat er een spleet van 40 meter die ik al heel lang wilde proberen maar steeds niet goed durfde. Afgelopen jaar heb ik flink geïnvesteerd in camelots waardoor ik nu de maten van 0.3 tot 4 allemaal dubbel heb. Vaak heb je in deze lange routes meerdere van dezelfde maat cams nodig.

Beide routes zijn uiteindelijk gelukt. De 9+ was lekker ontspannen klimmen en ondanks het warme weer lukte het me toch om deze route waarbij de wrijving erg van belang is te klimmen. De 40 meter spleet was uiteindelijk niet moeilijk maar mentaal wel een hele overwinning. De eerste haak zat op 25 meter en het plaatsen van cammelots in het zachte zandsteen blijft toch altijd wel spannend. Veel van de wanden zien er geweldig uit met veel bizarre structuren maar wanneer je deze structuren vasthoud vraag je je toch altijd af of het wel stevig genoeg is en niet af zal breken. Al met al zorgt dit wel voor een flinke dosis adrenaline en dat in een 5c :) Vivienne wist de route uiteindelijk ook nog te klimmen wat zorgde voor een mooie afsluiter van de dag.

De tweede dag hebben we twee verschillende gebiedjes bezocht waarbij het hoogtepunt van de dag een 5c was. Deze route zag er geweldig uit en de moeilijkste passage was een serie van bewegingen waarbij je tussen 2 wanden jezelf omhoog moest persen. Erg leuk voornamelijk omdat "schoorsteen klimmen" iets is wat je in de hal nooit doet. Ik kon als afsluiter van de dag nog een pfalztypische 8- os klimmen wat zeker in dit gebied nog altijd een heel voldaan gevoel geeft. De bedoeling was om hierna terug te rijden naar de camping om Mekka (10) te proberen maar vanwege een fikse onweersbui hadden we al snel besloten niet te gaan klimmen en koken maar lekker uit eten te gaan.

De derde dag was het stralend weer en we besloten omdat het de laatste klimdag was om lekker dicht bij de camping te blijven. Ik had een hele lijst met routes die ik nog wilde doen of proberen. Uiteindelijk is daar niet veel van terecht gekomen maar ik kon deze dag nog wel Lutzverschneidung (6+) klimmen. Deze route had ik al jaren in het vizier maar steeds durfde ik er niet in te stappen. Wellicht dat het commentaar in de topo ("in der 1. sl habben sich bereits mehrere schwere unfalle ereignet") niet echt heeft meegeholpen bij het zelfvertrouwen. Nadat ik helemaal boven op de toren was geklommen kan ik wel zeggen dat de route erg meevalt. Het is een geweldige lijn om te klimmen daar valt niks over te zeggen maar qua technische waardering vond ik het erg meevallen. Het is goed af te zekeren en de rots is erg compact, ik kan dan ook iedereen aanraden om deze route te klimmen.

Als laatste route wilde ik nog graag Mekka uitwerken. De lijn ziet er geweldig uit en het is een route die al lang op mijn verlanglijstje staat om te klimmen. Ik had al vaker in deze route gewerkt maar steeds lukte 1 passage niet. De hele route draait eigenlijk maar om 5 bewegingen die bij de 4de haak zitten. Je moet alleen zorgen dat je daar fit aankomt en zorgen dat je er daarna niet meer uitvalt. Bij de crux aangekomen kon mezelf al meteen verbazen door bij de sprong meteen het gat aan te tikken. Na nog eens goed gekeken te hebben vond ik een manier waardoor ik niet hoefde te springen maar simpelweg een dynamische pas moest maken naar de greep waar ik al die jaren naar toe heb proberen te springen. Daarna komt nog 1 moeilijk pas en dan moet je nog 10 meter 7a uitklimmen. Boven bij de tophaak aangekomen kwam ik tot de conclusie dat het al erg laat was en dat er te weinig tijd was om nog een poging te doen. Ik heb snel alle setjes eruit gehaald en vervolgens zijn we terug naar Nederland gereden.

Ondanks dat ik niet fit was om route te klimmen was dit weekend toch wel erg motiverend. Met name het feit dat wanneer ik fit genoeg ben ik een kans heb om eindelijk mekka te kunnen klimmen. Daarnaast is het fijn om te merken dat alle training van de afgelopen periode heeft geholpen om mijn vingers weer sterker te maken.