Frankenjura

Na mijn vorige bericht heb ik nog enkele dagen in spanje geklommen. De laatste dag waren er nog steeds veel wanden nat. De temperatuur was inmiddels wel opgelopen naar zo'n 38 graden wat veel te warm was om te klimmen. De eerste helft van mijn laatste week heb ik met Brent geklommen. (zie foto hieronder) Op zijn laatste klimdag wilde hij nog wat makkelijke routes proberen. Hij probeerde een 7b+ waarvan het begin er nat uitzag. Zijn poging eindigde uiteindelijk in een zipper voor het eerste setje. Ik kon hem en mezelf verbazen door adequaat te reageren. Hij viel van zo'n 3 meter hoogte en de landing was erg slecht. Ik kon hem precies bij zijn gordel pakken en samen konden we een gecontroleerde crashlanding maken. Je wilt nooit voor het eerste setje vallen maar wanneer dit bij andere gebeurt is dit ook niet echt een pretje. Voor mij was het ook de eerste keer dat ik zoiets meemaakte en was dan ook blij dat mijn reactievermogen nog snel genoeg was.





Die middag ging hij terug naar Barcelona Airport waarvan hij de dag erop is vertrokken. De laatste dagen heb ik nog met micha vanhoudt en zijn vreindin geklommen. Nog wat voetbal gekeken en donderdag avond besloot ik dat het te warm was om te klimmen en ben ik richting huis gaan rijden. 18 uur later was ik thuis. Onderweg de nodige files gezien. Heel Nederland leek op vakantie te gaan. Dit was gelukkig in de tegenonvergestelde richting als dat ik op moest.



Dit is ook nog een van de laatste dagen gebeurt tijden het cleanen van mijn route. Ooit gezien?





In Nederland aangekomen was het ook hier warm maar wel een stuk minder warm dan in spanje. Deze week zat net als de laatste keer dat ik in NL was vol met met allerlij afspraken. Zondag was het natuurlijk tijd voor de finale nederland spanje. Deze hebben we in tilburg op een groot scherm gekeken.




Na een zeer telleurstellende wedstrijd waar spanje toch wel verdient gewonnen heeft was iedereen snel afgedropen. Dinsdag had ik met Richard afgesproken en zijn we met de boot de biesbosch opgegaan. Daar een beetje rondgevaren en gevist. S' avonds onze vangst op de BBQ gegooid wat een mooie afsluiter was van deze dag. Ik was zelf nog nooit in de Biesbosch geweest maar ik moet zeggen dat het echt een mooi stukje van NL is.



Vrijdag ben ik bij Philip en Carlijn (collega's) op visite geweest en 'savonds was het tijd om met de Boys te gaan paintballen. We waren dit keer natuurlijk al een stuk meer ervaren dan de vorige keer en dat was te merken. Bloedfanatiek was iedereen 3 uur later helemaal gaar. Lekgeschoten, onder de blauwe plekken en voornamelijk erg moe. Daarna nog even de stad in geweest maar het was te merken dat iedereen erg moe was. We hebben die dag nog gefilmt, maar deze moet nog bewerkt worden dus deze houden jullie dus nog tegoed.


Zaterdag overdag lekker een dagje met vivienne samen doorgebracht. Het inpakken van mijn bus duurde wat langer dan verwacht maar uiteindelijk zat er alles toch weer in en was ik klaar om te gan. Stefan en Michiel waren op tijd en rond 20:30 zijn we richting de Frankenjura gereden. De hele dag was het al drama op de weg. Wij waren 6 uurtjes later op plaats van bestemming. Het had voor mij ook niet langer moeten duren want ik was echt super moe.

De dag erop had ik even met Gabor afgesproken. Die had ik al 2 jaar niet gezien en was hier ook een weekje om te klimmen. Na even kort te hebben bijgepraat zijn we beide op andere sectoren gaan klimmen.

Omdat de stijl van klimmen in de FJ toch wel erg anders is dan in de gebieden waar ik afgelopen maanden was geweest wilde ik het de eerste week rustig aan doen om wat te wennen. Toch ging het allemaal veel beter dan ik verwacht had. De eerste route was een 9- Borderline die ik flash kon doen. Ik was eigelijk een beetje zenuwachtig dat het niet zou lukken maar uiteindelijk ging het prima en merkte ik al snel dat ik best fit was. ´s avonds hadden Roman en suzanne een BBQ verzorgt en daar zijn we lekker een hapje gaat eten.

De afgelopen dagen hebben we veel routes tot 7c+ gedaan. Gisteren zijn we nog naar de obere Goßweinsteiner wände geweest waar de eerste 9- van duitsland zit: Sautanz. Hier heb ik nog een filmpje (komt nog) van stefan in gemaakt en de volgende foto van Michiel.



Hopelijk de volgende keer meer nieuws!

Zaragoza

Tim was afgelopen week terug gevlogen vanuit Reus Airport. Toen zijn ticket geboekt werd was ik nog niet zo op de hoogte van de dichtbijzijnde vliegvelden. Aangezien Reus 3 uur rijden is vanuit Rodellar is het niet ideaal om mensen op te halen en weg te brengen. Met Vivienne had ik afgesproken om in te vliegen op Reus en terug te vliegen vanuit Zaragoza.

Na een week die voorbij is gevlogen is ze afgelopen zaterdag al weer terug gevlogen. Vrijdag ochtend waren we al vroeg naar Zaragoza gegaan om daar de stad te bekijken en de nacht in een hotel door te brengen. Na een korte stop bij de Carrefour voor spaanse wijn en de Mcdonalds voor een onbijtje zijn we doorgereden naar het hotel. Het adres van het hotel was Autovia wat autosnelweg betekend verder had het geen huisnummer. Na een korte zoektocht konden we de bus daar parkeren in een plaatsje 4 km van Zaragoza. De temperatuur was inmiddels opgelopen tot boven de 36 graden.

De kamer was gelukkig voorzien van airco en na een heerlijke douche die ik al weer in geen twee weken had gezien was het tijd om richting centrum te gaan. Na informatie te hebben ingewonnen bij de receptioniste over het vervoer naar het centrum besloten we een taxi te nemen. De taxichaufeur was een man naar mijn hart en wist het gaspendaal goed te vinden. Na enkele rechts links inhaalmaneuvres waren we na zo'n 10 minuten bij de Pilar in hartje Zaragoza.



Onder het mom u vraagt wij draaien hieronder wat meer foto's in mijn blog. De foto's zijn met name genomen in de omgeving rondom het plein van de Pilar.











Nadat we wat rond hadden gekeken bij het plein zijn we wat meer het centrum in gegaan. Nederland moest rond deze tijd tegen brazilie spelen en in een bar konden we nog net de laatste 10 minuten zien. Tijdens de taxirit heen wist ik al dat Nederland 0-1 achter stond. Tot mijn verbazing was het nu ineens 2-1. Het eindsignaal wat in Nederland waarschijnlijk ontvangen werd door luid gejuich ging hier in Spanje eigelijk aan iedereen voorbij. Voor zover ik weet zijn weinig klimmers geinteresseerd in voetbal maar Nederland staat eindelijk weer eens in de halve finale van een WK. Iets wat sinds 1998 al niet meer in voorgekomen. Toendertijd tegen Brazilie wat erg spannend was en uiteindelijk met strafschoppen beslist moest worden. Vanavond is de halve finale en als ze dat nu een zouden winnen ben ik net op tijd terug in Nederland voor de finale.

Maar goed even terug naar Zaragoza na wat rond te hebben gewandeld kwamen we er eigelijk al snel achter dat er in de stad niet zo veel te zien was. We kwamen nog wel langs een raar winkeltje waar ze de onderstaande poppetjes verkochten. Doet me toch denken aan iets wat volgens mijn zijn oorsprong heeft in Amerika.



In een ander winkeltje vonden we nog een mooie sticker voor op mijn bus en op een kaart zagen we dat er in Zaragoza nog een park moest zijn met bloemen en fonteinen. We besloten daar nog even met de taxi naar toe te gaan. Uiteindelijk was dit een super mooi park wat ook zeker de moeite waard was om nog even te zien. We kwamen daar tegen zonsondergang aan wat voor erg mooie foto's zorgde.









De volgende dag hebben we samen boodschappen gedaan daarna Vivienne op het vliegveld afgezet en ben ik alleen terug gereden naar Rodellar. Ik moest nog geld pinnen maar ik dacht dat doe ik wel in een van de dorpjes voor Rodellar, helaas geen pinautomaat alleen in Huesca en Alquazar wat weer dezelfde weg terug was of 30 minuten verder. Aangezien ik nog wel een beetje geld had en booschappen genoeg had voor de hele week besloot ik om naar rodellar door te rijden. Daar aangekomen was de parkeerplaats waar je normaal gratis kon staan met de bus ineens afgesloten door een slagboom. Per nacht koste het nu 3 euro om daar te staan. Eerst was ik hier niet zo blij mee maar daarvoor was het WC gebouw wel geopend hierin zaten ook wastafels en spiegels wat wel een hele verbetering was. Het enige nadeel was dat ik maar geld had voor 2 dagen om daar te staan. Ik moest dus alsnog 35 km rijden naar de dichtsbijzijnde bank.

Ik had die dag met Brent afgesproken om te gaan klimmen. We hadden die dag bij Gran Boveda afgesproken. Ik wilde daar graag colliseum doen een 8a van 40 meter. Mijn eerste
poging eindigde in een glijpartij ergens halverwege. Vervolgens heb ik de rest even uitgewerkt en daarna in de tweede poging geklommen. Mijn honderdste 8ste graads route was een feit. De dag erop heb ik nog een 8a+ gedaan en gisteren wilde ik Corridor Del Muerte 8a af gaan maken waarbij ik halverwege tot de conclusie kwam dat de greep in de crux was gebroken. Voor de mensen die deze route nog wilde doen geen stress aangezien alles in Rodellar met Sika aan elkaar hangt zullen ze deze route waarschijnlijk wel even fixen.

Gisteren heb ik nog Montserat (8a+) uitgewerkt. Een super mooie lijn van 35 meter lang. Nadeel was alleen dat de gangbare methode bovenin voor de crux voor mij niet werkte. Normaal maak je een kneedrop en kun je bij de Tufa. Ik kon er wel bij maar stond zo uitgestrekt dat ik er niet meer kon bewegen. Nu een andere methode gevonden en hopelijk kan ik hem nog afmaken.

Dan nog even het verhaal over het geldprobleem. Gisterenochtend ben ik naar Alquazar gereden om daar geld te pinnen. Ik maakte maar meteen van de gelegenheid gebruik om wat foto's te schieten. Na 45 minuten en enkele vertragingen (zie hieronder) kwam ik bij het plaatsje aan.





Uiteindelijk ben ik blij dat ik hier naar toe ben gegaan. Het was een schitterend plaatsje waar de mensen ook erg vriendelijk waren. Het oude centrum was omgeven door een leuk en gezellig plein met mooie steegjes en zoals je ziet op de foto's is het weer inmiddels erg mooi geworden. Toch zijn er nog steeds erg veel routes nat. Ik had nog een aantal routes op mijn lijstje staan om te proberen maar de meeste zijn nog steeds nat. Nog maar 4 klimdagen hier en dan terug naar Nederland.









Op mijn trip heb ik al verschillende Amerikanen leren kennen. Omdat je altijd iets moet hebben om naar uit te kijken en ik al voor een hele lange tijd naar Red River Gorge (amerika) wil gaan is dit een mooie gelegenheid om informatie in te winnen. Inmiddels is mij zo ongeveer alles al verteld, waar te slapen, eten, boodschappen doen, welk vliegveld, welke sectoren en welke routes. Half september is de beste tijd om te gaan en hieronder alvast een filmpje om ook jullie een beetje lekker te maken. Dit filmpje is te bekijken in HD

http://www.youtube.com/watch?v=2vJIFCaHTZ0



Omdat het uploaden van de foto's zo lang duurde ivm de trage internetverbinding heb ik montserrat inmiddels al geklommen. Het ging uiteindelijk redelijk makkelijk als eerste route van de dag. Nu weer op zoek naar de volgende route hier met nog 3 dagen te gaan.

1 to go

Om maar even bij het begin te beginnen.

Op de rustdag waarop ik het vorige bericht heb getypt zijn Tim en ik gaan zwemmen bij een waterval vlakbij Rodellar. Tim wist nog van vorrig jaar dat het water onder de waterval diep genoeg was om er vanaf te springen. Hiervoor moet je eerst naar boven klauteren waarna je door een water kunt lopen tot het midden van de waterval.



Nadat Tim van de waterval af was gesprongen gaf hij aan erg veel last te hebben van zijn teen. Hij was in het ondiepe water gesprongen en had tijdens de landing zijn teen dubbel gevouwen. Het zag er niet al te best uit en zijn teen begon meteen op te zwellen.

Eindelijk was het weer goed geworden en had Tim een moeilijke route gevonden die hij leuk vond en waarvan hij het idee had dat het voor hem mogelijk was en nu gebeurde er dit. De dag erop was de teen erg stijf en pijnlijk. Tim kon zijn klimschoen niet aan krijgen en daardoor was klimmen uitgesloten.

De laatste dagen van zijn vakantie heeft Tim helaas niet meer kunnen klimmen. Ik heb die dagen nog enkele 8a's gedaan. Vrijdag avond zijn we al weer terug gereden naar siurana want de dag erop zou Vivienne landen op airport Reus. De planning was om enkele dagen daar in de omgeving te blijven en foto's te maken in Migranya Profunda. Ik had enige tijd geleden al aangeboden om een artikel te schrijven voor het BLOK over margalef. Ik moest daar alleen ook nog foto's voor maken. Dit zouden we dan allemaal in die 2 dagen proberen te proppen.

Zaterdag ochtend kreeg ik al vroeg een telefoontje met de boodschap dat Vivienne op het verkeerde vliegveld stond. Voor de kenners Dusseldorf en Dusseldorf Weeze ligt nogal enkele km uit elkaar. Op het ticket staat met koeienletters Dusseldorf waarna op de volgende regel in kleine letters weeze staat. Ze had nog gesprobeerd om naar Weeze te rijden maar helaas was het vliegtuig al vertrokken. Na een snelle omboeking zou ze diezelfde avond landen op Girona.

Tim en ik besloten die dag maar lekker van de spaanse zon te genieten. We zijn lekker naar het stand in Salou gegaan waar het zeewater in een week tijd ontzettend was opgewarmt. Tegen 4 uur kreeg ik een SMS dat het vliegtuig 1,5 uur vertraging had. Alweer een tegenvaller. De tijd dat het vliegtuig erover deed om naar Girona te vliegen zo lang heb ik er ook over gedaan om naar Girona te rijden. Vervolgens duurde het ook weer 3 uur voordat we weer terug waren in Margalef.

De volgende dag zijn we redelijk vroeg opgestaan en hebben we foto's genomen in een 6b+ een 5+ en een 8a. Gezien de tijd moesten we snel naar Siurana waar we nog even in het stuwmeer zijn gaan zwemmen om vervolgens foto's te maken in Migranya profunda.


Saltootje van de dam








Enkele foto's van Migranya Profunda

Maandag ochtend om 4:55 ging de wekker omdat Tim om 6:30 weer terugvloog naar Nederland. Na een toch wel wat telleurstellende 2 weken waarin zowel het weer als de routes als pech een rol heeft gespeelt vond Tim het ook wel fijn om weer naar huis te gaan. Hij kon tenslotte in spanje toch niks meer doen behalve zwemmen. De enige route die hij de laatste week nog had geklommen was Made in Mascun (7c+) in Rodellar en dat was op zijn sportschoenen omdat hij zijn klimschoenen niet aan kreeg.

Nadat we Tim hadden afgezet in op Reus Airport zijn Vivienne en ik naar Rodellar gereden. Na een heenreis waar ik grotendeels vergezeld werd door een slapende medepasagier kwamen we na 3 uur rijden in Rodellar aan. Na toch nog even geslapen te hebben zijn we daarna richting het klimgebied gelopen. Tot mijn varbazing was alles weer opnieuw nat. De dag ervoor had het weer bijna de gehele dag geregent en de wanden waren weer helemaal doorweekt. Omdat we toch wel wat konden klimmen en ik geen zin had om weer half spanje door te rijden besloten we toch om daar te blijven.

Mijn doel voor die week was om te kijken of ik tot 100 8ste graads routes kon komen. Met maar 4 klimdagen en geen rustdagen zou dat betekenen dat ik iedere dag 1 8ste graads route moest doen. De eerste dag deed ik Evasion (8a) de tweede dag No Limit (8a+) de derde dag niks :( en gisteren wist ik nog Gladiator (8a+/8b) de klimmen. Helaas mijn doel dus net niet gehaald.



Tijdens een regenbui spotte we deze kikker


Op de derde klimdag zijn we nog een keer naar de waterval geweest lekker in de zon te liggen en te genieten van het mooie weer zolang als dat het duurde.




Aangezien er daar veel meer te zien was in de omgeving zijn we de dag erop zelf op ontdekkingstoch gegaan en zijn we bij een kleine rivier een half uur stroomopwaards gelopen.







Gisteren had ik nog gladiator gedaan, een route die al erg lang 8b is. In de nieuwe topo word de route afgewaardeerd naar 8a+. Nadat ik de route had geklommen vroeg ik me toch af of dit terrecht is. Veel mensen die de route hebben gedaan geven aan de de route misschien soft is voor de graad. Toch zijn er veel waaronder ook topklimmers die de route niet afwaarderen naar 8a+. Ik vind het erg moeilijk om iets te zeggen van de waardering in Rodellar. Veel mensen geven aan dat het soft gewaardeerd is, maar is het misschien niet een stijl waar ze erg goed in zijn? Ik kan niet zeggen dat de bewegingen erg moeilijk zijn, maar doordat het er zo veel achter elkaar zijn word het wel moeilijk. Daarnaast moet je ook wel erg goed zijn om steeds weer opnieuw te kunnen herstellen.
Er is veel discussie over de nieuwe topo met name onder de spanjaarden zelf. Routes die al 15 jaar hetzelfde gewaardeerd zijn daar worden mensen niet blij van als dat ineens verandert. Daarnaast zijn de slashgrades ook een doorn in het oog van veel spanjaarden. Het is een niet bestaande waardering. Er is genoeg ruimte binnen de franse waardering en anders kan een route makkelijk of moeilijk zijn voor de graad.
Persoonlijk denk ik dat het moeilijk is om dit soort routes te waarderen. In de ali babba grot zit een route van 5 meter die 8b is hoe kan dit nu vergeleken worden met een route van 25 of van 4o meter. Het lijkt mij heel lastig om zoiets dezelfde waardering te geven. Voor mij voelde het in ieders geval moeilijker aan de de 8a+ sen die ik heb gedaan in rodellar en dan heb ik het ook vergeleken met een andere route van 40 meter die ik gedaan heb. Maar goed waarderen blijft altijd iets persoonlijks, wat voor de een makkelijk is is voor de ander weer heel moeilijk. Het belangrijkste is dat de route mooi is en dat je voor jezelf eerlijk bent denk ik. Toch zijn de waarderingen een heel belangrijk deel van de klimsport en daarom mag daar best een over gediscussierd worden. Het moet alleen niet zo zijn dat er alles vanaf hangt denk ik.


Hieronder nog enkele foto's van het plaatsje Rodellar.