Sjanett had al niet veel geluk met haar auto en het weer maar het kon toch blijkbaar allemaal nog veel erger. Ik en michiel waren rustig even wat routes aan het bekijken toen daar ineens de huurauto van miriam aangescheurd kwam. Toen ik in de auto keek was het mij al vlug duidelijk. . . . Steen op het hoofd gekreken. Een andere klimmer had een flinke kiezel naar beneden getrapt en die was vanaf 15 meter op het hoofd van Sjanett gevallen. Miriam wist met haar net opgefriste EHBO curses snel te handelen en het bloeden te stoppen. Ze vertelde mij dat er misschien een ambulance naar het dorp zou komen, omdat het allemaal niet levensbedreigend was is er niet gekozen om een helicopter te sturen. Ik nam het stuur van miriam over en ben naar Margalef gescheurd, daar aangekomen geen ambulance, dit was ook niet te verwachten omdat het plaatsje zelf nogal afgelegen ligt en per auto niet al te best bereikbaar is. We besloten daarom maar naar Lerida te gaan en daar zelf naar de eerste hulp te gaan. Na een snelle rally rit bereikten we een Ziekenhuis, helaas was dit een prive kliniek, gelukkig was het andere ziekenhuis dichtbij en 5 minuten later stonden we voor de bali.
De vrouw die achter de bali zat kon de humor wel in zien van het keppeltje van Sjanett en legde ons uit dat ze zo prima Carnaval kon gaan vieren. We kregen gelukkig wel voorang op de andere mensen die daar zaten en mochten meteen doorlopen naar een dokter. Na een korte anamnese konden we doorlopen naar de behandelkamer waar het verband werd verwijderd en de schade goed zichtbaar was. De artsen vonden het allemaal nogal meevallen. Miriam en ik waren toch van mening dat er een behoorlijke snee in het hoofd zat.
De Arts heeft vervolgens wat haar afgeschoren en de wond goed schoongemaakt. Wat ons allemaal verbaasd heeft is dat Sjanett geen hoofdpijn had en ook niet misselijk of duizelig is geweest. Ook heeft ze niet haar bewustzijn verloren. Nadat het hoofd was schoongemaakt konden miram en ik even buiten wachten. Na een dik uur kwam Sjanett met een nieuw keppeltje op naar buiten. Ze hadden het hoofd dichtgeniet en rontgen foto´s gemaakt om te kijken of er geen andere schade zichtbaar was. Alles was verder goed en de nietjes mogen er over 2 weken uit. Toen de vraag vanuit ons gesteld werd of we haar om de 2 uur wakker moesten maken werden we maar raar aangekeken, waarna ook geantwoord werd dat dit niet nodig was. Uitgehongert omdat eten er die dag niet van was gekomen hebben we nog even een pitstop gemaakt bij de Mcdonnalds.
Van klimmen is deze vakantie voor Sjanett niet veel terrecht gekomen, ze heeft nog enkele routes in st linya uitgewerkt maar dit was helaas niet gelukt. Ze heeft beloofd om in mei terug te komen en dan haar eerste 7a te klimmen, hopelijk heeft ze dan meer geluk dan deze vakantie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten