Margalef and Rodellar

Siurana in de morgen

Het is al weer enige tijd geleden sinds ik mijn blog heb ge-update. Afgelopen zondag had ik rustdag maar wilde de internet verbinding niet meewerken. Maar goed afgelopen week zijn we (ik en Tim) naar Margalef gevlucht vanwege het slechte weer. In Frankrijk leek het schijnbaar wel op New Orleans maar hier in Spanje is het wel meegevallen. Margalef was droog warm en veelal zonnig. In Rodellar heeft het nog wel iedere dag een uurtje geregent, wat ervoor gezorgt heeft dat Gran Boveda nog steeds bijna helemaal nat is.

Maar even terug naar Margalef. De eerste dag zijn we naar Finestra gegaan zowel Tim en ik waren niet echt gemotiveerd om in Margalef te klimmen. We hebben die dag dan ook niks gedaan. Tim heeft nog even een kijkje genomen in een 8c en ik nog in een 8b. Ik vond het te warm voor de 8b en de 8c was erg scherp.

De rest van de dag hebben we een beetje film gekeken en niks gedaan. De dag erop hebben we toch maar besloten er het beste van te maken en zijn we naar Cova Soleiada gegaan. Ik had hier nog een 8a+ zitten die ik af wilde maken en voor Tim zat er nog een 8c+ die hij wilde proberen. De 8a+ ging erg snel, de keren ervoor was ik steeds erg moe toen ik deze route probeerde en nu was de eerste poging meteen raak. Tim deed deze dag als warming up nog Doctor Feelgood (8a) os! De 8c+ verliep ook wel aardig goed totdat Tim een van de cruciale grepen sloopte. Nu is de route Sin Domesticar (8c+) helaas niet meer mogelijk. Tim heeft daarna de 8a+ geprobeerd die ik zojuist had gedaan en ik heb de 8a+ er links van geprobeerd. Alle pogingen voor de rest van de dag waren zonder succes. De volgende dag zijn we terug gegaan naar Cova Soleiada en heb ik de 8a+ afgemaakt. Tim heeft beide 8a+sen geklommen op een dag! Grappig was dat de linker 8a+ mijn veel moeite koste en Tim niet en de rechter 8a+ koste Tim veel moeite en mij weer minder.



Na de rustdag zijn we 's ochtends naar de sector Can la Marta geweest. Ik was hier al eerder geweest en er zaten nog 2 8a's die er wel leuk uit zagen. Ik besloot de linker uit te werken. De naam van de route was Twist as Lola toepasselijke naam aangezien je bovenin de route steeds over moest kruisen. De eerste vond ik het moielijkst. Twee mono's en een slechte voettree voor rechts en dan doorkruisen naar een goede greep. Onopgewarmt voelde de mono echt hopeloos en erg pijnlijk. Tim kon gelukkig de eerste pas over slaan en flashte de route! De tweede poging was het ook raak voor mij. Later die dag zijn we naar Laboratori gegaan waar Tim Darwin Dixit (8b+) geprobeerd. Het eerste stuk ging erg makkelijk maar Tim vond het toch een beetje eng om met zijn volle gewicht aan de mono te gaan hangen en heeft de route daarna niet verder uit gewerkt.

Voor alle mensen die Photo Shot (8b) nog op hun lijstje hadden staan om te klimmen.... Helaas deze is niet meer mogelijk. De eerste greep is helaas uitgebroken. Maar goed aangezien een groot gedeelte van deze route toch al uit geplakte grepen bestaat is de kans groot dat ze wel weer een steen terug plakken.



Margalef is nog een heel nieuw gebied en er worden nog wekelijks nieuwe routes geboord en geopend. De mogelijkheid om nieuwe routes te openen is eindeloos. Overal waar je om je heen kijkt zie je wanden waar nog geen route op zit. Onlangs zijn ze begonnen met het behaken van een hele nieuwe kloof. Ik denk dat de eerste routes inmiddels 2 jaar oud zijn en inmiddels zitten er zo'n 30 tot 40 routes in deze kloof. Het is een van de weinige sectoren waar ook routes op tufa's zitten. De wanden zijn een van de hoogste die ik gezien heb in margalef en ook het meest indrukwekkend. Nadeel is wel dat je zeker 20 minuten aan het lopen bent voordat je bij de voet van de wand bent. Doordat het ver lopen is en omdat er nog weinig in de topo staat is het een rustige sector wat ook wel weer lekker is. Enige tijd geleden had ik al eens een wandeling door de kloof gemaakt. Toen zijn we alleen hopeloos verdwaald en zijn we 2 uur aan het wandelen geweest. Tim en ik waren op de rustdag al een kijkje gaan nemen en dit keer hadden we wel het juiste en eigelijk erg duidelijke pad gevonden. Je moet het maar net weten! Tim wilde hier erg graag een route op Tufa's proberen in ik wilde een helemaal rechts wat routes proberen.

Nadat Tim in Darwin Dixit had gewerkt besloten we nog even een kijkje in de kloof te gaan nemen. Er was een nieuwe route en deze was helemaal vol gepoft en daar hingen al setjes in. De meest logische keuze voor mij om te proberen. Persoonlijk vond ik het een van de mooiste routes die ik deze trip heb geprobeerd. De wand was recht tot licht overhangend en de route was zo'n 35 lang en erg continue. Halverwege een redelijke rust en dan aan het einde nog een kneebar waar je nog een beetje kon schudden. Nadat ik de route had uitgewerkt had Tim ook nog een poging gedaan maar mijn mening werd helaas niet gedeelt. Hij vond het een stuk minder mooi. De dag erop zijn we terug gegaan naar deze sector waar tim nog een 8b+ had geprobeerd en ik de route gelukkig af heb kunnen maken. De waardering van deze route (hard crit) bleek later 8a+/8b te zijn. Deze slash aardering is helemaal upcomming in spanje. De nieuwe topo van rodellar bevat naast veel downgrades ook veel slash grades. Aangezien de route redelijk mijn stijl was en het me toch meer moeite koste dan Ball del Triceps (8b) en Batuka (8b) denk ik dat het voor mij wel 8b was. Maar goed belangrijkste was dat de route echt heel erg tof was. Het was veruit de beste route die ik in margalef heb gedaan.

Salou

Tim had in de tijd dat wij in spanje zaten te horen gekregen dat hij geslaagd was. Dit was natuurlijk rede voor een feestje. Daarom hadden we besloten dat het wel een goed idee zou zijn om een avondje op stap te gaan. Aangezien Salou niet zo ver was van margalef besloten we daar naar toe te gaan. Nadat we daar een camping hadden gezocht hebben we even het nachtleven van salou bekeken. Net toen ik een beetje in de stemming begon te komen zag ik dat het voor Tim al ver voorbij zijn bedtijd was. Na een korte stop onderweg voor een snack zijn we weer veilig op de camping aangekomen. Net toen ik een beetje in slaap was gevallen kwam er een groep spanjaarden terug van het stappen. Het duurde nog zeker tot 8:30 voordat ze moe genoeg waren om te gaan slapen. Waarop het voor mij echt te laat was om nog te gaan slapen.

Rond 8 uur zag ik al een stel fransen een poging doen om een Decathlon 2 seconden tent in te vouwen. Rond 8:45 konden ze nog steeds geen wijs uit de beschrijving en heb ik ze maar even geholpen. Makkelijk als je het weet, maar ja die beschrijving is ook niet echt heel duidelijk. We zaten nog net in het voorseizoen van de camping. Als we een dag later waren geweest hadden we bijna 15 euro extra moeten betalen. De receptioniste waar ik de camping ging betalen was alleen niet al te slim en nadat ze eindelijk Tim zijn paspoort in het bakje paspoort had gevonden wist ze te berekenen dat we voor 1 nacht met de auto en 2 personen 7 euro moesten betalen. Ik was niet te beroerd om dit te betalen en zijn daarna snel van het campingterrein verdwenen. Na enkele uren aan het strand van Salou zijn we weer richting Rodellar gereden.

Na een gezellige autorit van 3 uur waar Tim zeker 2,5 uur heeft geslapen waren we eindelijk in rodellar. Die week had het nog af en aan geregent maar het begon nu echt droger te worden. Alleen Gran Boveda was nog erg nat. De dag erop zijn we naar de sector Cafe Solo gegaan. Tim en ik wilde hier graag weer een kijkje nemen in de route welcome to tijuana (8c). In het midden zat voor mij een pas die erg moeilijk was en waarvan ik ook wist dat dat onmogelijk was wanneer ik het begin had gedaan. Ik had van David Gambus wat info gekregen hoe hij dit had gedaan. Helaas werkte dit voor mij niet en heb daarom besloten dat het niet zo veel zin had om in deze route verder te werken. Tim had de route nog een keer uitgewerkt. Tijdens het uitwerken zag het er allemaal wat moeizaam uit. Voor de eindpas is uiteindelijk wel iets anders verzonnen zodat dat een stuk makkelijker ging. Tim deed hierna een poging waarbij hij op de laatste moeilijke pas eruit viel. Zijn vingers staken net niet diep genoeg in de greep om hem goed te kunnen fixeren. Ik denk dat we beide verbaasd waren over de goede poging. Hij zat er zo dicht bij! Met iedere andere poging die dag ging het slechter. Aan het einde van de dag heeft hij besloten dat hij de dag na de rustdag weer een poging ging doen.

Diezelfde dag had ik nog een 7c+ os gedaan en nog een 8a+ afgemaakt die ik vorige keer had uitgewerkt. Ik deed ook nog een mislukte OS poging in een 8a. Een prima klimdag uiteindelijk. Gisteren voelde mijn huid al een beetje stram aan van het klimmen van de dag ervoor. Toch besloot ik 's ochtends om een kijkje te gaan nemen in Les Chacals. Een route die lange tijd 8b is geweest maar nu ook is afgewaardeerd naar 8a+/8b. De meest gangbare methode voor de crux werkte voor mij helaas niet en daardoor wat andere methodes bedacht, helaas bleef ik steeds raar uitkomen waardoor ik deze route maar heb gelaten voor wat het is. Later die dag heeft tim nog een kijkje genomen in El salto del angel (8b+) deze was helaas nat. Ik heb nog Gladiator uitgewerkt die inmiddels ook is afgewaardeerd naar 8a+ ook deze route helaas zonder succes.


Persoonlijk vind ik de omgeving van Rodellar erg mooi en de wanden zien er erg mooi uit. Een aantal routes zoals bijvoorbeeld welcome to tijuana zijn erg mooi. De langere routes vind ik persoonlijk wat minder uitdagend. Misschien komt dit ook wel om dat ik er niet zo goed in ben. Of je nu een 8a doet of een 8b de grepen zijn allemaal erg goed. Het is hier vaak maar net hoe lang je door kunt gaan. Zit er een hele goede rust in dan word het iets makkelijker gewaardeerd zit er een minder goede rust in dan is het iets moeilijker. Persoonlijk vind ik het echt leuk als een route een puzzle is en wanneer je alles goed uit moet werken om de route te kunnen klimmen. Ik denk dat het een tactiek is die hier in rodellar niet zo goed werkt omdat het gewoon te veel energie kost om zo'n 40 meter route helemaal uit te werken. Ik heb nog 2,5 week hier en er zijn nog veel lijnen die ik wil proberen, maar misschien dat ik op een andere manier moet klimmen als dat ik normaal doe.